ДЕКЛАМАТОРСКИ

Речник на българския език

деклама̀торски прилагателно име (тип 78) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • декламаторске
  • декламатурске
  • декламатурски
  • деклъматорске
  • деклъматорски
  • деклъматурске
  • деклъматурски
  • дикламаторске
  • дикламаторски
  • дикламатурске
  • дикламатурски
  • диклъматорске
  • диклъматорски
  • диклъматурске
  • диклъматурски

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. дек-ла-ма-тор-с-ки
непълен член дек-ла-ма-тор-с-кия
пълен член дек-ла-ма-тор-с-ки-ят
ж. р. дек-ла-ма-тор-с-ка
членувано дек-ла-ма-тор-с-ка-та
ср. р. дек-ла-ма-тор-с-ко
членувано дек-ла-ма-тор-с-ко-то
мн. ч. дек-ла-ма-тор-с-ки
членувано дек-ла-ма-тор-с-ки-те