БЛАГОДАРЕН

Речник на българския език

благода̀рен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

благода̀рна, благода̀рно, мн. благода̀рни, прил.
1. Който чувства или изразява признателност. Аз съм ти изключително благодарен за всичко. С благодарен поглед.
2. Доволен, задоволен, удовлетворен. Благодарен съм и на това, което получавам.
3. Който може да донесе добри резултати; благодатен. Благодарна тема за разказ.
същ. благода̀рност, благодарността̀, мн. благода̀рности, ж. (в 1 знач.). Изпитвам благодарност. В знак на благодарност. Приеми моите благодарности. Хиляди благодарности!

Грешни изписвания (7)

  • благодарин
  • благударен
  • благударин
  • блъгодарен
  • блъгодарин
  • блъгударен
  • блъгударин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. бла-го-да-рен
непълен член бла-го-дар-ния
пълен член бла-го-дар-ни-ят
ж. р. бла-го-дар-на
членувано бла-го-дар-на-та
ср. р. бла-го-дар-но
членувано бла-го-дар-но-то
мн. ч. бла-го-дар-ни
членувано бла-го-дар-ни-те