АСПИРАНТУРА

Речник на българския език

аспиранту̀ра съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • асперантура
  • асперантуръ
  • асперънтура
  • асперънтуръ
  • аспирантуръ
  • аспирънтура
  • аспирънтуръ
  • ъсперантура
  • ъсперантуръ
  • ъсперънтура
  • ъсперънтуръ
  • ъспирантура
  • ъспирантуръ
  • ъспирънтура
  • ъспирънтуръ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ас-пи-ран-ту-ра
членувано ас-пи-ран-ту-ра-та
мн.ч. ас-пи-ран-ту-ри
членувано ас-пи-ран-ту-ри-те
звателна форма