АКУПУНКТУРА

Речник на българския език

акупункту̀ра съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

ж., само ед. Иглолечение; иглотерапия.

Грешни изписвания (15)

  • акопонктура
  • акопонктуръ
  • акопунктура
  • акопунктуръ
  • акупонктура
  • акупонктуръ
  • акупунктуръ
  • ъкопонктура
  • ъкопонктуръ
  • ъкопунктура
  • ъкопунктуръ
  • ъкупонктура
  • ъкупонктуръ
  • ъкупунктура
  • ъкупунктуръ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. аку-пун-к-ту-ра
членувано аку-пун-к-ту-ра-та
мн.ч. аку-пун-к-ту-ри
членувано аку-пун-к-ту-ри-те
звателна форма