АКОРДЕОН

Речник на българския език

акордео̀н съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

мн. акордео̀ни, (два) акордео̀на, м. Музикален инструмент с мях, клавиатура за дясната ръка и с няколко реда копчета за лявата.
прил. акордео̀нен, акордео̀нна, акордео̀нно, мн. акордео̀нни.

Грешни изписвания (8)

  • акордион
  • акурдеон
  • акурдион
  • ъкордеон
  • ъкордион
  • ъкурдеон
  • ъкурдион
  • окардьон

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. акор-де-он
непълен член акор-де-о-на
пълен член акор-де-о-нът
мн.ч. акор-де-о-ни
членувано акор-де-о-ни-те
бройна форма акор-де-о-на
звателна форма