АВТОХТОНЕН

Речник на българския език

автохто̀нен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • автохтонин
  • автухтонен
  • автухтонин
  • афтохтонен
  • афтохтонин
  • афтухтонен
  • афтухтонин
  • ъвтохтонен
  • ъвтохтонин
  • ъвтухтонен
  • ъвтухтонин
  • ъфтохтонен
  • ъфтохтонин
  • ъфтухтонен
  • ъфтухтонин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ав-тох-то-нен
непълен член ав-тох-тон-ния
пълен член ав-тох-тон-ни-ят
ж. р. ав-тох-тон-на
членувано ав-тох-тон-на-та
ср. р. ав-тох-тон-но
членувано ав-тох-тон-но-то
мн. ч. ав-тох-тон-ни
членувано ав-тох-тон-ни-те