АБИТУРИЕНТКА

Речник на българския език

абитуриѐнтка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. абитуриѐнтки, ж. Момиче абитуриент.

Грешни изписвания (31)

  • абетореентка
  • абетореенткъ
  • абеториентка
  • абеториенткъ
  • абетуреентка
  • абетуреенткъ
  • абетуриентка
  • абетуриенткъ
  • абитореентка
  • абитореенткъ
  • абиториентка
  • абиториенткъ
  • абитуреентка
  • абитуреенткъ
  • абитуриенткъ
  • ъбетореентка
  • ъбетореенткъ
  • ъбеториентка
  • ъбеториенткъ
  • ъбетуреентка
  • ъбетуреенткъ
  • ъбетуриентка
  • ъбетуриенткъ
  • ъбитореентка
  • ъбитореенткъ
  • ъбиториентка
  • ъбиториенткъ
  • ъбитуреентка
  • ъбитуреенткъ
  • ъбитуриентка
  • ъбитуриенткъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. аби-ту-ри-ен-т-ка
членувано аби-ту-ри-ен-т-ка-та
мн.ч. аби-ту-ри-ен-т-ки
членувано аби-ту-ри-ен-т-ки-те
звателна форма