щял съм да проломотя

Речник на българския език

1. щял съм да проломотя — преизк. накл., бъд. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

щял съм да проломотя е производна форма на проломотя (преизк. накл., бъд. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).