щял да понабръчка

Речник на българския език

1. щял да понабръчка — преизк. накл., бъд. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

щял да понабръчка е производна форма на понабръчкам (преизк. накл., бъд. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).