щял да е понапукал

Речник на българския език

1. щял да е понапукал — преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

щял да е понапукал е производна форма на понапукам (преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).