щяло съм да съм помъчило

Речник на българския език

1. щяло съм да съм помъчило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

щяло съм да съм помъчило е производна форма на помъча (преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).