щяло съм да съм позаоблило

Речник на българския език

1. щяло съм да съм позаоблило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

щяло съм да съм позаоблило е производна форма на позаобля (преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).