щяло съм да съм поводило

Речник на българския език

1. щяло съм да съм поводило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

щяло съм да съм поводило е производна форма на поводя (преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).