щяло съм да съм измъчило

Речник на българския език

1. щяло съм да съм измъчило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

щяло съм да съм измъчило е производна форма на измъча (преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).