щяло си да си угодило

Речник на българския език

1. щяло си да си угодило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

щяло си да си угодило е производна форма на угодя (преизк. накл., бъд. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).