щяло е да е доброило

Речник на българския език

1. щяло е да е доброило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

щяло е да е доброило е производна форма на доброя (преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).