щяло да понабръчка

Речник на българския език

1. щяло да понабръчка — преизк. накл., бъд. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

щяло да понабръчка е производна форма на понабръчкам (преизк. накл., бъд. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).