щяло да е похулило

Речник на българския език

1. щяло да е похулило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

щяло да е похулило е производна форма на похуля (преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).