щяла съм да проломотя

Речник на българския език

1. щяла съм да проломотя — преизк. накл., бъд. вр., 1 л., ед. ч., ж. р.

щяла съм да проломотя е производна форма на проломотя (преизк. накл., бъд. вр., 1 л., ед. ч., ж. р.).