щяла е да е умопобърквала

Речник на българския език

1. щяла е да е умопобърквала — преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

щяла е да е умопобърквала е производна форма на умопобърквам (преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).