шофираха

Речник на българския език

1. шофираха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

шофираха е производна форма на шофирам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. шофираха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

шофираха е производна форма на шофирам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).