шмугвахте

Речник на българския език

1. шмугвахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

шмугвахте е производна форма на шмугвам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. шмугвахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

шмугвахте е производна форма на шмугвам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).