шитнете

Речник на българския език

1. шитнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

шитнете е производна форма на шитна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. шитнете — повелително наклонение, мн. ч.

шитнете е производна форма на шитна (повелително наклонение, мн. ч.).