центровахте

Речник на българския език

1. центровахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

центровахте е производна форма на центровам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. центровахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

центровахте е производна форма на центровам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).