хрантутения

Речник на българския език

1. хрантутения — мн. ч.

хрантутения е производна форма на хрантутене (мн. ч.).

2. хрантутения — мин. страд. прич. м. р. непълен член

хрантутения е производна форма на хрантутя (мин. страд. прич. м. р. непълен член).