харижете

Речник на българския език

1. харижете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

харижете е производна форма на харижа (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. харижете — повелително наклонение, мн. ч.

харижете е производна форма на харижа (повелително наклонение, мн. ч.).