фуквахте

Речник на българския език

1. фуквахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

фуквахте е производна форма на фуквам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. фуквахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

фуквахте е производна форма на фуквам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).