фрустрирахме

Речник на българския език

1. фрустрирахме — мин. св. вр., 1 л., мн. ч.

фрустрирахме е производна форма на фрустрирам (мин. св. вр., 1 л., мн. ч.).

2. фрустрирахме — мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.

фрустрирахме е производна форма на фрустрирам (мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.).