фокусничили

Речник на българския език

1. фокусничили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

фокусничили е производна форма на фокуснича (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. фокусничили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

фокусничили е производна форма на фокуснича (мин. деят. св. прич. мн. ч.).