упокоявал е

Речник на българския език

1. упокоявал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

упокоявал е е производна форма на упокоявам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. упокоявал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

упокоявал е е производна форма на упокоявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. упокоявал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

упокоявал е е производна форма на упокоявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).