упокоило си

Речник на българския език

1. упокоило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

упокоило си е производна форма на упокоя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. упокоило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

упокоило си е производна форма на упокоя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).