уподобил си

Речник на българския език

1. уподобил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

уподобил си е производна форма на уподобя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. уподобил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

уподобил си е производна форма на уподобя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).