уподобели

Речник на българския език

1. уподобели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

уподобели е производна форма на уподобя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. уподобели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

уподобели е производна форма на уподобя (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).