умопобъркал си

Речник на българския език

1. умопобъркал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

умопобъркал си е производна форма на умопобъркам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. умопобъркал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

умопобъркал си е производна форма на умопобъркам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. умопобъркал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

умопобъркал си е производна форма на умопобъркам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).