удостоели

Речник на българския език

1. удостоели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

удостоели е производна форма на удостоя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. удостоели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

удостоели е производна форма на удостоя (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).