уврете

Речник на българския език

1. уврете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

уврете е производна форма на увра (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. уврете — повелително наклонение, мн. ч.

уврете е производна форма на увра (повелително наклонение, мн. ч.).

3. уврете — повелително наклонение, мн. ч.

уврете е производна форма на увря (повелително наклонение, мн. ч.).