тупаха

Речник на българския език

1. тупаха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

тупаха е производна форма на тупам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. тупаха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

тупаха е производна форма на тупам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).