туберкулирахте

Речник на българския език

1. туберкулирахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

туберкулирахте е производна форма на туберкулирам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. туберкулирахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

туберкулирахте е производна форма на туберкулирам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).