триумфирали

Речник на българския език

1. триумфирали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

триумфирали е производна форма на триумфирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. триумфирали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

триумфирали е производна форма на триумфирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. триумфирали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

триумфирали е производна форма на триумфирам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. триумфирали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

триумфирали е производна форма на триумфирам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).