трансмутираха

Речник на българския език

1. трансмутираха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

трансмутираха е производна форма на трансмутирам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. трансмутираха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

трансмутираха е производна форма на трансмутирам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).