трансмутирала е

Речник на българския език

1. трансмутирала е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

трансмутирала е е производна форма на трансмутирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. трансмутирала е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

трансмутирала е е производна форма на трансмутирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. трансмутирала е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

трансмутирала е е производна форма на трансмутирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).