тракахте

Речник на българския език

1. тракахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

тракахте е производна форма на тракам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. тракахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

тракахте е производна форма на тракам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).