топнете

Речник на българския език

1. топнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

топнете е производна форма на топна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. топнете — повелително наклонение, мн. ч.

топнете е производна форма на топна (повелително наклонение, мн. ч.).