тичка

Речник на българския език

1. тичка — сег. вр., 3 л., ед. ч.

тичка е производна форма на тичкам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. тичка — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

тичка е производна форма на тичкам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. тичка — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

тичка е производна форма на тичкам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).