тиктака

Речник на българския език

1. тиктака — сег. вр., 3 л., ед. ч.

тиктака е производна форма на тиктакам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. тиктака — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

тиктака е производна форма на тиктакам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. тиктака — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

тиктака е производна форма на тиктакам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).