тикаха

Речник на българския език

1. тикаха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

тикаха е производна форма на тикам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. тикаха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

тикаха е производна форма на тикам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).