табулирахте

Речник на българския език

1. табулирахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

табулирахте е производна форма на табулирам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. табулирахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

табулирахте е производна форма на табулирам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).