табулирахме

Речник на българския език

1. табулирахме — мин. св. вр., 1 л., мн. ч.

табулирахме е производна форма на табулирам (мин. св. вр., 1 л., мн. ч.).

2. табулирахме — мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.

табулирахме е производна форма на табулирам (мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.).