табулира

Речник на българския език

1. табулира — сег. вр., 3 л., ед. ч.

табулира е производна форма на табулирам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. табулира — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

табулира е производна форма на табулирам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. табулира — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

табулира е производна форма на табулирам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).