строшало

Речник на българския език

1. строшало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

строшало е производна форма на строша (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. строшало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

строшало е производна форма на строша (мин. деят. несв. прич. ср. р.).